بررسی تأثیر آموزش امدادگران سازمان امداد و نجات جمعیت هلال‌احمر با تکنولوژی نوین در مقابله با بلایای طبیعی در شهر تهران از دیدگاه مدیران

مقدمه: جمعیت هـلال‌احمر به عنوان مهم‌ترین ارگان امدادرسان در کشور، می‌تواند با ارزیابی و بهبود پایگاه‌های امداد و نجات خود نقش بسزایی در امدادرسانی و کاهش تلفات جانی ایفا نماید. هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر آموزش امدادگران با فناوری‌های نوین در کاهش تلفات انسانی در حوادث طبیعی در شهر تهران از دیدگاه مدیران سازمان امداد و نجات است. روش: جامعه آماری این تحقیق تمامی مدیران سازمان امداد و نجات در سال 1390 در شهر تهران است که بر اساس آمار موجود 110 نفر می‌باشند. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق‌ساخته با درجه‌بندی طیف لیکرت استفاده شد که پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ معادل 85/0 محاسبه شد. از آزمون پیرسون نیز جهت آزمون فرضیه‌ها استفاده گردید. یافته‌ها: ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی‌داری (Sig=0.001) و ضریب همبستگی (867/0) بین تجهیز امدادگران با تکنولوژی‌های نوین و کاهش زمان امدادرسانی نشان می‌دهد که بین این دو عامل رابطه وجود دارد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی‌داری (Sig=0.001) و ضریب همبستگی (910/0) بین آموزش امدادگران در استفاده از تجهیزات نوین و کاهش تلفات انسانی نشان می‌دهد که بین این دو عامل رابطه وجود دارد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی‌داری (Sig=0.001) و ضریب همبستگی(856/0) بین بین بکارگیری تکنولوژی نوین در بلایای طبیعی و کاهش تلفات انسانی نشان می‌دهد که بین این دو عامل رابطه وجود دارد. نتیجه‌گیری: از دیدگاه مدیران سازمان بکارگیری تکنولوژی نوین در بلایای طبیعی موجب کاهش تلفات انسانی و زمان امدادرسانی می‌شود. از‌این‌رو جمعیت هلال‌احمر ایران باید بصورت عملی دوره‌هایی مؤثر را برای امدادگران طراحی نماید تا با تکنولوژی‌های نوین امداد و نجات آشنا شده و مهارت آن‌ها در حین سوانح افزایش یابد. کلمات کلیدی: آموزش امدادگران، سازمان امداد و نجات، مقابله با حوادث طبیعی، تکنولوژی نوین